حتما شنیده اید پای انسان قلب دوم است. بسیاری از گذشتگان بر این باور بودند که نقاط خاصی از کف پا نمایانگر سلامت بخشهایی از بدن است و نیاز به مراقبت زیادی دارد تا در همه حال، انسان آرامش داشته باشد.
ورود بی مهار کفشهای خارجی با کیفیت پایین از جمله کفشهای چینی مشکلاتی را به دنبال داشته است که از شایعترین آنها بروز آلرژی است.
شایعترین آلرژنهای کفش، لاستیک، مواد شیمیایی و کرومات (درچرم)، نیکل موجود در سگک کفش و P-tertiary- butyl phenol formaldehyde resin (PTBPFR) محسوب می شود.
اگر چه بسیاری از ترکیبات مثل گیاهانی که جهت برنزه یا تیره کردن چرم استفاده می شوند، رنگها، کلوفونی، نگهدارنده های چرم و ترکیبات پلی اورتان می توانند بعنوان آلرژن محسوب شوند.
شکل تیپیک یک کفش بوسیله لایه خارجی، پاشنه خارجی و داخلی و شکل دهنده های غوزک و شست پا ایجاد می شود، که برای استحکام و شکل دادن به کفش لازم است. چسب هم از جمله مواد موجود در کفش می تواند باعث بروز حساسیت شود. لایه خارجی می تواند چرم، لاستیک یا مواد سنتتیک باشد.
چرم معمولا بوسیله کرومات تیره می شود ولی سایر تیره کننده ها شامل گیاهان، فرمالدئید و گلوتارآلدئید هستند. فرمالدئید باعث تیره شدن چرمهای سفید یا مقاوم به آب می شود و معمولا کمتر باعث بروز حساسیت می شوند. پس از تیره شدن چرم روغن زده می شود، سپس رنگ می خورد.
Biocide ها مثل 2-n-اکتیل- 4- ایزوتیازومین 3- یک معمولا به روغن اضافه می شود.
پلی اورتان، لاستیک و فومهای نئوپرن بخصوص در کفشهای اسپرت استفاده می شود. نئوپرن نوعی لاستیک سنتتیک است که رزینهای فنومیک بخصوص PTBPFR، تیواوره، کربومات و سایر افزودنیها به آن اضافه
می شود.
تخت کفش (Sole) از ترکیبات مشابه و یا سایر فرمهای جامد لاستیک ساخته می شود. لایه داخلی تخته کفش نیز از همین ترکیبات ساخته می شود. تخته فیبری نوعی ماده فیبری است که غالبا از چوب یا چرم در یک ماده چسبی ایجاد می شود و ممکن است دارای بیوسیدها باشد.
ترکیبات متفاوتی می تواند باعث بروز واکنش آلرژیک شود مثل لاستیک، رزینهای فرمالدئید، بیوسیدها و روغن کاج. چسب اصلی معمولا آب شده ترکیبات اورتان، نئوپرن و لاستیک طبیعی است. چسب معمولا باعث بروز آلرژی نمی شود ولی سایر ترکیبات از جمله لاستیک یا PTBPFR آلرژن هستند. 

شیوع:
شیوع آلرژی به کفش 11%-3 در بیماران ارجاع شده از تست Patch هستند.
در یک مطالعه وسیع در 55 بیمار واکنش آلرژی به شرح زیر بوده است:
- لاستیک 44% - کلوفونی 9% - کرومات 6/23% - PPD 6/3% - PTBPFR 20% 

علائم بالینی:
تعریق باعث می شود آلرژنهای کفش مهاجرت کنند و بنابراین پترن درماتیت قابل تشخیص نیست. درماتیت می تواند بصورت patchy یا وسیعتر باشد و بر روی اگزمای قبلی سرشتی سوار شود ولی توزیع آن با توجه به حضور مواد آلرژن در لایه خارجی یا تخت کفش متفاوت است.
درماتیت لایه بالایی از ناحیه پشت شست پا شروع شده و به پشت پا و سایر انگشتان کشیده می شود. درماتیت ناشی از عوامل رنگ کننده (کرومات و گیاهان) و چسب غالبا همین فرم را دارد. ناحیه بین انگشتان کمتر درگیر می شود پاشنه پا ممکن است درگیر شود اما غالبا شیوع این درگیری کمتر از انگشتان پا است.
چسب و ترکیبات لاستیکی معمولا باعث بروز درماتیت منطقه ای محدود به پنجه پا است (toecap) آلرژی به نیکل ناشی از سگک کفش باعث بروز درماتیت لوکانیزه در پوست نزدیک آن می شود.
صندلهای هندی غالبا فرم خاصی از درماتیت را ایجاد می کند که اکثرا شدید بوده و بین انگشت پا و انگشتان کنار آن در سطح پشتی پا را درگیر می کند.
درگیری پاشنه پا و ناحیه تخت کفش به محدوده نقاط فشار پا ایجاد می شود. در کفشهای ورزشی چون کفش باید Fit پا باشد ممکن است تخت کفش تمام سطح پا یا ناحیه تخت کفش را درگیر کند و یا فقط جلوی پا را درگیر کند. افرادیکه درماتیت کفش دارند در سایر نقاط بدن بخصوص دست هم درگیر هستند. چکمه (Boot) ها فرم مشابهی از درماتیت کفش ایجاد می کند و حتی بر روی ساق پا هم گسترش پیدا می کند. نوعی درماتیت تماسی آلرژیک اگزماتو و یا پورپوریک در بیماران حساس به تیواوره و IPPD دیده می شود. آلرژی به جوراب ها و کوتاه و یا بلند یا اسپری خوشبو کننده و یا پودرهای ضد قارچ ایجاد می شود.
افرادیکه آلرژی به ترکیبات ذکر شده دارند بایستی مراقب پوشیدن کفشهای سنتتیک باشند.
بسیاری کارخانه ها کفش های خود را گرانتی نمی کنند که عاری از لاستیک یا مواد شیمیایی و PTBPFR باشند. بیماران حساس به این ترکیبات باید کفش تمام چرم بدون وجود مواد پلاستیکی تزریق شده در آن بپوشند. کفش های فاقد آلرژن توسط بعضی کارخانه ها تولید می شود ولی بسیار گران هستند.
در بعضی بیمارستانها در بخش ارتوپدی مشاور جهت انتخاب کفش مناسب دارند. افرادیکه به مواد رنگی کفش حاسیت دارند نیاز دارند که کفشهای حاوی رنگهای نابریک یا الیاف نایلون نپوشند. همچنین از پوشیدن جورابهای حاوی الیاف نایلون اجتناب کنند.
جواربهای قدیمی می تواند به عنوان مخزن از آلرژن عمل کند و باید تعویض شود.
افزایش بیش از حد تعریق در درماتیت ناشی از کفش شایع است و با درمان به کمک Jntophoresis تعریق بیش از حد و به دنبال آن درماتیت بهبود پیدا می کند سایر درمانها شامل پوشیدن جورابهای نخی یا جورابهای جاذب عرق هستند. 

Patch test:
بسیاری از آلرژنهای کفش که شایعتر هستند در این تست یافت می شوند از جمله دی کرومات، لاستیک، PTBPFR کلوفونی و نیکل.
بعلاوه کفشهای مخصوص و انواع مختلف آن باید استفاده شده و آلرژنها بصورت جداگانه بررسی شود.
البته با انجام این تست 20-10% آلرژنها تشخیص داده می شود. بهتر است قطعات کفش که باعث بروز درماتیت می شود در ابعاد cm21 یا کمی بزرگتر بررسی شود. در صورتیکه تست + شود ولی هیچ قطع ای از کفش حاوی آلرژن نباشد، باید به آلرژنهای غیر کفشی از جمله اسپری های معطر یا داروهای ضد بو موجود در کفش شک کرد.

زگیل ها ضایعات‌ خوش‌ خیم‌ حاصل از تکثیر اپیدرم هستند که توسط ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) ایجاد می شود. دارای‌ سرایت‌ خفیفی‌ از فرد به‌ فرد و از ناحیه‌ به‌ ناحیه‌ در یک‌ فرد هستند. می‌توانند در هر نقطه‌ از پوست‌ ظاهر شوند ولی‌ بیشتر روی‌ انگشتان‌ دست‌، دست‌ها و بازوها ظاهر می‌گردند. در سنین‌ 3-1 سال‌ شایع‌تر هستند ولی‌ در هر سنی‌ ممکن‌ است‌ رخ‌ دهند.


علایم‌ شایع‌
برآمدگی پاپولی به رنگ گوشت، ایجاد شده و سپس گنبدی شکل شده و به خاکستری تا قهوه ای رنگ به سطح ناهموار تبدیل می شوند. غالبا نقاط سیاهرنگی روی آن وجود دارد که در واقع مویرگهای ترومبوز شده هستند.
زگیل‌ها با اندازه‌ کوچک‌ (3-1 میلی‌متر) شروع‌ و بزرگتر می‌شوند.
زگیل‌ها سطحی‌ خشن‌ و حدودی‌ کاملاً واضح‌ دارند.
زگیل‌ها غالباً به‌ صورت‌ خوشه‌ هایی‌ اطراف‌ یک‌ «زگیل‌ مادر» ظاهر می‌شوند.
زگیل‌ها درد و خارش‌ ندارند. بعضی‌ زگیل‌ها در کف‌ پا ظاهر می‌شوند.
زگیل‌ها بسیار شایع‌ هستند. تا بزرگسالی‌، 90% افراد دارای‌ آنتی‌ بادی‌ بر ضد ویروس‌ خواهند شد که‌ نشانگر سابقه‌ یک‌ بار عفونت‌ زگیلی‌ است‌.


چه عواملی زمینه‌ساز بروز زگیل می‌شوند و چه افرادی در معرض ابتلا قرار دارند؟
از نظر سنی بچه‌ها و نوجوانان مستعدترین افراد برای ابتلا به زگیل هستند. اما زگیل‌های کف پا بیش‌تر در بالغین دیده می‌شود. خصوصاً در کسانی که بیش‌تر از استخر و سونا استفاده می‌کنند، چون مرطوب شدن پوست کف پا ورود ویروس را آسان‌تر می‌کند.
از نظر شغلی کسانی که دارای حرفه‌هایی هستند که مرطوب یا زخمی شدن پوست در آن‌ها شایع‌تر است، بیش‌تر در معرض این بیماری هستند؛ مانند کارکنان استخرها، حمام‌ها، قصاب‌ها و مکانیک‌ها. ‌همچنین کسانی که به دلایلی، وضعیت ایمنی خوبی ندارند مثل بیماران مبتلا به ایدز و یا کسانی که داروهای ضعیف کننده سیستم ایمنی مصرف می‌کنند، شانس بیش‌تری جهت ابتلا دارند.
با توجه به این که زگیل انواع مختلف دارد و نقاط مختلف پوست و مخاط را گرفتار می‌کند و همچنین بسته به تعداد ضایعات در نقاط مختلف بدن، درمان‌های متفاوتی برای زگیل وجود دارد. البته لازم به تأکید است که هیچ کدام از روش‌های درمانی، پاسخ 100درصد نمی‌دهند و احتمال عود زگیل حتی با کلیه روش‌های درمانی وجود دارد.

برای درمان زگیل معمولی که بیش‌تر پشت دست‌ها و پاها دیده می‌شوند و یا زگیل‌های کف پا می‌توان از روش‌های زیر استفاده کرد:
1- استفاده از محلول‌ها یا پُمادها و چسب‌های ضد زگیل
2- کرایوتراپی یا فریز کردن ضایعات
3- سوزاندن ضایعات
4- لیزر کردن ضایعات
5- استفاده از مواد سوزاننده
6- تزریق آمپول بلئومایسین برای فرم‌های مقاوم بزرگ کف پا


آیا امکان عود زگیل بعد از درمان آن وجود دارد و آیا یک بار ابتلا به آن مصونیت می‌دهد؟
زگیل به صورت کامل مصونیت نمی‌‌دهد، چون همان‌طور که ذکر شد بیش از 70 نوع ویروس می‌توانند در ایجاد زگیل دخیل باشند و علاوه بر آن به دنبال هر نوع درمان احتمال عود مجدد نیز وجود دارد.
علاوه بر درمان زگیل، خشک نگه داشتن پوست و رعایت بهداشت شخصی، عدم استفاده از وسایل دیگران و همچنین ندادن وسایل شخصی خود به دیگران هم از اهمیت به سزایی برخوردار هستند.


توصیه شما برای پیش‌گیری از ابتلا به زگیل چیست؟
1- به طور دایم و مرتب باید بهداشت شخصی را رعایت کرد.
2- به هیچ‌وجه از وسایل شخصی دیگران نباید استفاده کرد؛ مانند حوله، کفش، جوراب، وسایل ریش‌تراشی و غیره.
3- تا حد ممکن کف دست‌ها و پاها را باید خشک نگه داشت.
4- در استخرها و سونا حتماً از دمپایی شخصی استفاده کرد.
5- از بی‌بند و باری‌های جنسی پرهیز کرد.
6- هر چه سریع‌تر نسبت به درمان ضایعات اقدام کرد.
7- کسانی که زگیل دارند، باید حتماً پی‌گیری‌های مداوم داشته باشند؛ مخصوصاً در مورد خانم‌هایی که مبتلا به زگیل تناسلی هستند توصیه می‌شود که پس از درمان زگیل هر 6 ماه یک بار به پزشک متخصص زنان خود مراجعه نمایند و تست پاپ اسمیر انجام دهند، چون احتمال دارد خانم‌هایی که زگیل تناسلی پیدا کرده اند پس از 20- 5 سال دچار سرطان دهانه رحم شوند.


توصیه هایی برای پیشگیری از افزایش تعداد زگیل:
برای جلوگیری از افزایش زگیل درمان به موقع بسیار کمک‌کننده است. همچنین رعایت موارد ذکر شده در پیش‌گیری از ایجاد زگیل، می‌تواند تا حد زیادی از افزایش زگیل جلوگیری نماید.

طبق قوانین نظام پزشکی انجام تبلیغات در زمینه زیبایی و خدمات پزشکی غیر اخلاقی است چرا که این قبیل تبلیغها می تواند اقشاری از جامعه را به سمت این قبیل اعمال سوق داده و باعث شود فردی که در حال زندگی روزمره است برای انجام این قبیل امور، هزینه زیادی کرده و بعضا خود و خانواده را از امکانات اساسی محروم کند تا بتواند هزینه این قبیل جراحیها را فراهم کند. باید توجه داشت که معمولا این دسته تبلیغات ویژه افراد غیر متخصص می باشد که معمولا در زمینه کاری که تبلیغ می کنند، اطلاعات و دانش نا کافی دارند و صرفا به مسائل مادی توجه دارند. معمولا پزشکان متخصصی که در انجام امور مربوطه تبحر کافی دارند و با توجه به اینکه بیماران به آنها ایمان دارند لذا نیاز به هیچگونه تبلیغاتی ندارند.
امروزه بحث کاشت مو مورد سوء استفاده قرار گرفته است از تبلیغات گسترده ماهواره ای که توسط بعضی افراد سود جو و مراکز غیر مجاز با عناوین غیر واقعی انجام می گیرد تا تبلیغات در صحفه نیازمندیهای روزنامه و فرستادن بروشورهای تبلیغاتی به منازل و اداره جات و یا دعوت آرایشگران به این گونه موسسات و دادن درصد حق العمل و جذب مشتری از اینگونه روش ها که با اخلاق پزشکی ناسازگار است. دخالت بعضی تکنسین های کاشت مو که بعضا پزشک و یا پیراپزشک نبوده و مدارک غیر پزشکی دارند و صرفا به خاطر تجربه اندکی که در مدت همکاری با یک پزشک متخصص بصورت ناقص بدست آورده اند شروع به انجام عمل پیوند مو کرده اند و بعضا از مطب بعضی پزشکان غیر مرتبط با این تخصص و یا پزشکان دیگر استفاده نموده و تحت عنوان و مجوز این پزشکان اقدام به عمل پیوند مو با وسائل و تجهیزات ناقص و غیر استاندارد و عدم رعایت مسائل استریلیتی و بدون اقدامات خاص مراقبتی و فضاها و تجهیزات استاندارد باعث صدمات غیر قابل جبران به بیماران شده است که بعضی از این صدمات صرف نظر از صرف هزینه بیهوده توسط بیمار، حتی توسط متخصص با تجربه نیز قابل برطرف کردن نیست و منجر به شکایات مختلف شده است. بعضا برخی این مراکز غیر مجاز با شناسایی وزارت بهداشت تحت تعقیب و پی گیری قرار گرفته اند نقل مکان کرده و با عنوان جدید و در محل دیگر شروع به فعالیت می کنند که تعقیب و پی گیری توسط مجریان قضایی مشکل یا غیر ممکن می گردد.
در مورد کاشت مو ضمن اینکه عمل ساده ای به نظر می رسد ولی مسئله مشکلی است که حتما یک متخصص پوست و مو که دارای شناخت کافی در مورد بیماریهای پوست و مو و تجربه کافی دانشگاهی دارد، تشخیص دهد که اصلا فرد نیاز به کاشت مو دارد و برای مسائل روحی و شرایط عمومی، سن، جنس، بیماریهای زمینه ای از قبیل دیابت، مشکلات قلبی- عروقی، بیماریهای تنفسی مزمن، بیماریهای خونی، مصرف داروهای مضعف سیستم ایمنی، مشکلات روحی روانی بیماران، بارداری و شیردهی در بانوان و مراقبت های پس از عمل از جمله عفونت، دفع پیوند و... همگی لزوم مراجعه به متخصص را ضروری می کنند. اسامی مختلف روشهای کاشت مو به غیر از دو روش (FUT) Follicular unit hair Transplantation )و (FUE)
 Follicular unit Extraction ، و روش ترکیبی (Combination) که بر اساس نظر پزشک در یک جلسه و یا 3-2 روز متوالی انجام می گیرد مابقی تبلیغات گمراه کننده بوده و اسامی خود ساخته منابع تبلیغاتی هستند. توصیه می کنم حتما از نظرات و مشاوره های یک متخصص آگاه و با تجربه در این مورد کمک بگیرید.

یکی از مشکلاتی که بیشتر افراد با آن دست و پنجه نرم می کنند، ریزش مو است. چون داشتن موی مناسب یکی از نشانه های جوانی و سلامت است. حدود 40% مردان و 20% زنان بالای 50 سال دچار درجاتی از ریزش مو هستند.

درمانهایی که در حال حاضر برای آلوپسی وجود دارد شامل درمانهای دارویی و پیوند مو است. بعضی داروها بصورت گذرا باعث افزایش رشد مو می شود ولی این شیوه درمانی تنها جهت ریزش موی خفیف موثر است و در درمان ریزش موی شدید تاثیر قابل توجهی ندارد، بعلاوه عوارض جانبی مصرف دراز مدت داروها را نیز باید مدنظر داشت. پیوند مو با تکنیکهای مختلف از جمله FUE,FUT که با انتقال گرافت از پشت به جلوی سر انجام می شود، روش درمانی دیگری است که در این متد تعداد موهای موجود تغییر پیدا نمی کند بلکه با تغییر توزیع آنها اثر درمانی خود را ایفا می کند.
عمل جراحی پیچیده و وقت گیر است و بسیاری بیماران به همین دلیل انجام آن را نمی پذیرند. بسیاری از افراد نمی توانند از این تکنیک استفاده کنند چون در این تکنیک احتیاج به 2000 تا 5000 فولیکول مو می باشد که درصد بالایی از افراد با مشکل عدم داشتن موی کافی برای پیوند مواجه هستند.
در این پروژه که از سلولهای فولیکول مو برای کاشت استفاده می شود، مشکلات بسیار کمتری پیش راه است، چرا که برداشت بافت از بیمار تنها با یک نمونه کوچک که شامل تقریباً 120 فولیکول مو باشد، انجام می شود و بنابراین آسیب آزار دهنده پوست سر به شکل حیرت انگیزی کاهش می یابد، بنابراین این تکنیک بسیار ساده تر با مدت زمان کوتاه تر و درد کمتری همراه است. مزیت دیگر این روش استفاده مجدد از همان نمونه کوچک در صورت ناکافی بودن مقدار مو است که در پیوند مو چنین امری امکان پذیر نیست.

کشف سلولهای بنیادی فولیکول مو مژده ای بود برای بیمارانی که از ریزش مو رنج می برند. در این روش واکنش متقابل سلولهای بنیادی فولیکول مو( hair follicle stem cell (FSC با سلولهای فرانشیمال درم در محیط آزمایشگاه با تکثیر قابل توجهی همراه بوده است.
اما این روش مشکلات خود را نیز دارد از جمله اینکه در ین روش باید توانایی سلولهای بنیادی در تولید مو حفظ شود و مطمئن باشیم که تعداد قابل توجهی از سلولهای مورد نیاز در محیط کشت رشد خواهند کرد. تکنیک باید به گونه ای برنامه ریزی شود که هزاران سلول در هر بیمار تولید شده و باعث رشد موی استاندارد قابل قبولی برای بیمار شود.
بعلاوه این ریسک وجود دارد که هیچکدام از این موها دوام رشد نداشته باشد و موهای رشد یافته باقی بماند و موهای رشد یافته نیز قطر و رشد و سلامت قابل قبولی داشته باشد.

هزینه بسیار بالای این روش و نگرانی در مورد مشکلات احتمال بعدی و عدم ایجاد ظاهر دلخواه با توجه به اینکه کنترل ویژه ای در مورد تراکم یکنواخت و جهت موها وجود ندارد، از دیگر مشکلات این روش هستند.
قابل ذکر است طبق مطالعات مختلف انجام شده در دنیا سلولهای تزریق شده می تواند فولیکولهای موی موجود فرد را تحت فشار قرار داده و باعث بازسازی و رشد موهای سالم در فرد می شود که در صورت قبول این تئوری مشکل ظاهر ناهمگون این روش حل خواهد شد.
مطالعات وسیع انجام گرفته در دنیا در مراحل ابتدایی، اثرات سلول بنیادی مو را در درمان طاسی به اثبات رسانده است و مراحل تکمیل این تکنیک در حال تحقیق و بررسی است.
این تکنیک در حال حاضر در ایران برای اولین بار در دست تحقیق است و نتایج آن متعاقب اعلام خواهد شد.این مطالعه در دو فاز انسانی و حیوانی توسط دکتر نیلفروش زاده در دست اجراست.

بیماری لیشمانیوز جلدی (سالک) از بیماریهای مشترک بین انسان و حیوان و به عنوان یک معضل سازمان جهانی بهداشت مطرح است. این بیماری در بیش از 80 کشور جهان رخ می دهد. ایران یکی از 7 کانون مهم لیشمانیوز است واصفهان، تهران، قم، کاشان، کرمان، شیراز، بوشهر، بم، زاهدان و بندر عباس از مهمترین کانونهای درگیر محسوب می شوند.
سالک یک بیماری پوستی مشترک بین انسان و تعدادی از حیوانات از جمله جوندگان و سگ می باشد. این بیماری با ایجاد یک برآمدگی قرمز رنگ مشخص می شود و سپس به یک توده کوچک سفت و کبود رنگی تبدیل می شود و در صورت عدم درمان مناسب زخمی شده و از خود جوشگاه بد شکلی به جای می گذارد که به زیبایی فرد لطمه می زند و باعث اثرات روانی بر فرد می شود.
انگل از طریق گزش پشه خاکی ماده به پستانداران منتقل می شود و انسان غالبا یک میزبان اتفاقی است.
در ایران 2 نوع از این بیماری وجود دارد که توسط 2 گونه انگل ایجاد می شود. نوع خشک یا شهری و نوع مرطوب یا روستایی.
سالک خشک یا شهری که توسط گونه انگل لیشمانیا تروپیکا ایجاد می شود. در این نوع پس از یک دوره کمون بیش از دو ماه، ندول کوچکی درمحل گزش به رنگ قرمز قهوه ای ظاهر می شود و بتدریج طی 6 ماه بزرگتر می شود و معمولا در مرکز آنها زخم سطحی ایجاد می شود و دلمه می بندد. در صورت عدم درمان معمولا طی 12-8 ماه ضایعه روبه بهبودی می رود و از خود جوشگاه به جای می گذارد دوره زمانی این نوع سالک از نوع مرطوب
طولانی تر است.
سالک مرطوب یا روستایی توسط گونه لیشمانیا ماژور ایجاد می شود. در این بیماری پس از دوره کمون کمتر از دو ماه در محل گزش دانه جوش مانندی ایجاد می شود. طی 3-2 ماه زخم بزرگتر شده و گاهی اطراف آن ندول های کوچک و متعدد ظاهر می شود که از عوارض این بیماری محسوب می شود. گاهی ممکن است انگل از طریق مسیر لنفاتیک گسترش پیدا کند. بهبود معمولا طی 6-2 ماه دیده می شود و جوشگاهی از آن باقی می ماند.
لیشمانیوز جلدی ناشی از لیشمانیا اتیوپیکا و لیشمانیا اینفانتوم، لیشمانیا برازیلینسیس هم وجود دارد که بیشتر با درگیری احشاء بوده و در ایران یافت نمی شود و بیشتر در آمریکای لاتین دیده می شود. ممکن است لیشمانیوز به صورت مزمن در آید که یکی از نادرترین اشکال کلینیکی آن است. در این شکل ضایعه بیشتر از 2 سال باقی می ماند. در نوع عود کننده (recidvans) ضایعه بهبود یافته و بعد از چند ماه یا چند سال فعالیت دوباره ضایعه دیده می شود.
ناقل بیماری سالک پشه هایی از خانواده فلبوتوموس هستند که حشرات کوچک و کرک داری به رنگ زرد یا خاکستری و به طول 3-2 میلی متر بوده و دارای بالهای شفاف می باشد. این حشرات به علت جسم کوچک، رنگ خاکی و پرواز کوتاه اکثرا از نظر مخفی بوده، از خون انسان و حیوانات تغذیه می کنند. ارتفاع پرواز پشه خاکی معمولا 2-1/5 متر است ولی در موارد استثنایی تا ارتفاع 7 متری هم می تواند پرواز کند. فعالیت پشه در نواحی معتدل در فصول گرم است و از خرداد تا شهریور ماه حداکثر فعالیت را دارد. پشه های خاکی معمولا روزها بی حرکت بوده و در نقاط تاریک مخفی می شوند و معمولا هنگام اول شب فعال شده و در اواخر شب به تدریج از فعالیت آنها کاسته می شود. فقط پشه ماده جهت تخم ریزی احتیاج به خون دارد و جنس نر از شیره گیاهان استفاده میکند. نیش این حشرات دردناک است و متعاقب گزش خارش بروز می کند ولی بعد از گزشهای متعدد و متوالی فرد به آن عادت کرده و چندان احساس خارش نمی کند.
این پشه در موقع نشستن بالهای خود را به شکل عدد 7 نگه می دارد و به صورت جهشی پرواز می کند.
سالک در بسیاری از کشورهای گرمسیر دیده می شود ایران و عربستان سعودی بیشترین میزان وقوع بیماری را دارند. از دیگر کشورهای آسیایی، فلسطین، عراق، اردن، سوریه، هند، پاکستان، آلمان، فیلیپین و همچنین ارمنستان، آذربایجان و ترکمنستان را می توان ذکر کرد.
از طرفی در قاره آفریقا و همچنین آمریکای جنوبی و مرکزی نیز دیده می شود.
ایران کانون مهمی برای سالک محسوب می شود. مناطق آلوده ایران، استانهای اصفهان، کرمان، خراسان، فارس، خوزستان، یزد، ایلام، کرمانشاه، بلوچستان و تهران را می توان نام برد که اکثرا از نوع روستایی هستند.
در اصفهان شمال و شمال شرق اصفهان بیشتر درگیر هستند و سالیانه 10 تا 20 هزار مورد زخم جدید گزارش شده است.
در بررسی گذشته بیماری در استان اصفهان، منطقه برخوار بیشترین گرفتاری را داشت. پس از آن از 25 سال قبل تاکنون عواملی مانند پایین رفتن منابع آب زیرزمینی بخصوص در منطقه جی، قهاب، براآن و رودشت، رویش
بوته های مقاوم شوره در آن منطقه که غذای مناسبی برای موش به شمار می رود، تأسیس شرکتها، پالایشگاه و پایگاه هوایی و تغییر وضع اکولوژی منطقه، باعث تغییر مکان مخزن بیماری (موشها) و زادو ولد آنها در سایر مناطق شده است. به طوریکه در قسمتهای جنوبی و غربی کوهپایه، منطقه جرقویه و قسمتهایی از اردستان، نطنز و کاشان این بیماری دیده می شود. در منطقه شاهین شهر، تپه های شنی اطراف شهر، نخاله های ساختمانی و یا زمین های بایر داخل شهر محل زندگی فعال موش هستند. در برخی مناطق مانند حبیب آباد تاغ کاریها نیز شرایط مناسبی برای لانه گزینی موشها ایجاد کرده است.
تشخیص این بیماری با گرفتن نمونه از مواد موجود در زخم سالک انجام می شود و سپس با رنگ آمیزی مخصوص، انگل لیشمن بر روی لام مشاهده می شود. در صورت مشاهده هر زخمی که بیشتر از یک هفته طول بکشد، باید به پزشک مراجعه کرد.

درمان:
شاید کمتر بیماری را بتوان نام برد که به اندازه سالک درمان های مختلفی برای آن پیشنهاد شده باشد. روشهای درمان معمول در درمان سالک، درمانهای موضعی، فیزیکی و سیستمیک هستند که بر حسب نوع ضایعه، محل درگیری، عوارض بیماری و .. برای بیمار انتخاب می شود. مراجعات مرتب بیمار، پزشک را در دستیابی به بهترین نتیجه کمک می کند.
ترکیبات آنتیموان به عنوان دارو در این بیماری به کار گرفته می شود که گلوکانتیم دارویی است که در ایران مورد استفاده قرار می گیرد. این ترکیب روش اصلی درمان لیشمانیوز تا کنون بوده است ولی شکست درمان در بسیاری از مناطق رو به افزایش است. سایر داروها مثل آمفوتریسین B، کتوکونازول، آلوپورینول، پارامومایسین، مترونیدازول نیز مورد استفاده قرار می گیرد که بیشتر به صورت ترکیبی از آنها استفاده می شود.
روند رو به افزایش مقاومت نسبت به گلوکانتیم باعث شده که امروزه بیشتر از درمانهای ترکیبی استفاده شود و مرکز تحقیقات پوست وسالک طرحهای متعددی در این زمینه ارائه داده است که بعضی از آنها برای اولین بار در دنیا انجام می پذیرد.
با وجودیکه اسکار به جای مانده از سالک قابل درمان صددرصد نیست ولی در زمینه درمان این مشکل نیز راه حلهای متعددی ارائه شده از جمله کاربرد سلولهای بنیادی که برای اولین بار در ایران در مرکز تحقیقات پوست وسالک در حال انجام است.
با توجه به این موضوع که ناقل این بیماری، پشه خاکی است، جمع آوری مستمر و بهداشتی زباله و فضولات حیوانی و جلوگیری از انباشته شدن آنها، محافظت بدن از پشه خاکی بعد از غروب آفتاب از طریق نصب توری فلزی جهت درب و پنجره ها و استفاده از پشه بندهای معمولی و پشه بندهای آغشته به سم استفاده از پمادها و مواد دور کننده حشرات به هنگام کار و خواب، خوابیدن در طبقات بالا، با توجه به این که پشه ها نمی توانند زیاد پرواز کنند و به ارتفاع بالا بروند. اجتناب از رفتن به مناطق آلوده به پشه خاکی یا جنگل های انبوه به خصوص از غروب آفتاب و بهسازی و ترمیم شکافها و حفره های موجود در دیوارها و مناطق مسکونی انسان و دام، مبارزه با جوندگان و معدوم ساختن سگهای ولگرد و تسطیع اماکن مخروبه از جمله کارهایی است که در پیشگیری روزانه بیمار، می توان انجام داد.

واکسیناسیون:
تجربیات در ایران، با گرفتن محتویات به دست آمده از ضایعه افراد آلوده و تلقیح آن به بدن افراد سالم بوده است و در نتیجه یک ضایعه فعال به وجود آمده که پس از بهبودی خودبخودی مصونیت پایداری ایجاد می کند. در ایران در طی جنگ تحمیلی این عمل سه ماه قبل از اعزام با تزریق انگل (پروماستیگوت) در داخل جلد در ناحیه بازوی چپ انجام شد.
این روش معایب و نکات منفی داشته و در عمل متوقف شد. فعالیتهایی در جهت ایمن سازی لیشمانیوز جلدی با استفاده از سرم های ویروسی انجام گرفته که مایوس کننده بوده است، از انگلهای کشته شده نیز به عنوان واکسن استفاده شد که به عنوان یک واکسن تجربی توسط محققین برزیلی و در ونزوئلا به منظور ایمنی در دنیا استفاده شده است و در قاره آمریکا تزریق داخل وریدی آن استفاده شد که باعث واکنشهای تب زا در فرد شد. از سال 1370 فعالیتهایی برای ساخت واکسن در انستیتو رازی شروع شد که مورد آزمایش قرار گرفت ولی پس از آزمایشات مشخص شد که ایمنی ایجاد شده توسط این واکسن به حدی نیست که مصونیت کافی در برابر عفونت ایجاد کند. در حال حاضر طرحهای متعددی جهت تولید واکسیناسیون در دست بررسی است که هنوز نتایج مفیدی از آنها بدست نیامده است.

آکنه از شایعترین بیماریهای پوست است طوری که تقریبا تمام نوجوانان به درجاتی به آن دچار می شوند. این بیماری در نتیجه انسداد مجاری غدد چربی پوست ایجاد شده و سپس با افزدوده شدن التهاب و عوامل میکروبی شدت می گیرد.
آکنه غالبا در خانمها بیشتر دیده می شود ولی در عوض در مردان شدیدتر است.
مهمترین عامل افزایش ترشحات غدد سباسه است که به خصوص در صورت، سینه و پشت تمرکز دارند. با افزایش این ترشحات و انسداد مجاری غدد بتدریج عوامل میکروبی و التهاب نیز اضافه شده و علائم آکنه پدیدار می شود. شاید شایعترین سوالی که یک متخصص پوست از بیمار خود می شنود، نقش تغذیه در بروز یا شدت آکنه است.
گر چه تاکنون مطالعه ای بطور یقین رابطه آکنه و تغذیه را ثابت نکرده بود ولی در مطالعه جدیدی که در سال 2007 توسط مرکز تحقیقات دانشگاهی RMIT در شهر ملبورن استرالیا انجام گرفته است، نتایج جدیدی منتشر گردیده است.
در بررسی های انجام شده دیده شده است که میزان بروز آکنه با تغییر شیوه زندگی و تغییر رنگ و بوی زندگیها به سمت الگوی غربی، تغییر کرده است از این جهت محققان فاکتورهای موثر بر شیوه زندگی از جمله تغذیه را بررسی کردند.
در سال 1930 آکنه، بیماری شناخته شد که با به هم ریختگی متابولیسم کربوهیدرات رابطه داشت چرا که اولین مطالعات اختلال تحمل گلوکز را در بیماران مبتلا به آکنه نشان می داد.
اخیرا این موضوع مطرح شد که چگونه تغذیه بر فعالیت سیستم اندوکرین یا هورمونی فرد موثر است. کورداین در مطالعه ای نشان داد که ایندکس گلایسمیک بالا می تواند باعث شیوع بالای آکنه در این شیوه زندگی شود.
در این مطالعه 43 نفر مرد با سن 25-15 سال مبتلا به آکنه خفیف تا متوسط انتخاب شدند و این افراد هیچ درمان خوراکی یا موضعی استفاده نمی کردند. و این مردان در دو گروه مورد مطالعه قرار گرفتند. در گروه مداخله بیماران تحت رژیم غذایی با بارگلایسمیک پایین که 25% انرژی آن از پروتئین و 45% با ایندکس کربوهیدرات پایین، قرار گرفتند.
در مقابل در گروه کنترل رژیم غذایی غنی از کربوهیدرات استفاده شد. تعداد ضایعات و شدت آکنه هر ماه بررسی می شد. نتایج نشان داد در هفته 12، تعداد متوسط ضایعات در گروه با رژیم غذایی کم کربوهیدرات کاهش بیشتری نسبت به گروه کنترل داشت و وزن این گروه نیز کاهش بیشتری داشت.
در واقع بهبودی آکنه پس از رژیم غذایی با بارکربوهیدرات کم نشان دهنده این واقعیت است که شیوه زندگی و تغذیه نقش مهمی در پاتوژنز آکنه دارد. اگر چه مطالعات بیشتری برای تاثیر واقعی عوامل مجزا بر بروز آکنه لازم است.

1- چه نشانه هایی در پوست، بیان گر پوستی جوان و سالم است؟
گذشت زمان باعث می‌شود ضخامت لایه‌های زیرین پوست افزایش پیدا کند و ترمیم آن کندتر صورت گیرد. هر چه خاصیت ارتجاعی و چربی‌های لایه‌های زیرین پوست کاهش پیدا کند، به دنبال آن شادابی، طراوت و زیبایی پوست کمتر می‌شود. چروک‌های ریزی بر سطح پوست ظاهر می‌شود و ممکن است پوست دچار افتادگی شود. چین و چروک خصوصاً در ناحیه صورت دو نوع است. چروک‌های ریزی که در اثر تابش نور آفتاب و گذشت زمان به‌وجود آمده است و بیشتر در افرادی با سن بالاتر از ?? سال مشاهده می‌شود و نوع دیگر چروک‌هایی که حاصل انقباضات عضلانی است در اثر عواملی مانند خنده یا اخم کردن در صورت ظاهر می‌شود.

2- چه راه کارهایی برای جلوگیری از پیر شدن پوست وجود دارد؟
روش های‌ پیشگیری‌ از پیری‌ پوست‌ که‌ در واقع‌ روند این‌ عارضه‌ را کُند می‌کنند عبارتند از:
1- پرهیز از نور خورشید
قرار گرفتن‌ پوست‌ در معرض‌ آفتاب‌ به‌ مدت‌ طولانی، باعث‌ می ‌شود الیاف‌ الاستین‌(ELASTINE) پوست‌ تخریب‌ شود، لکه‌های‌ قهوه‌ای‌ رنگ‌ در آن‌ به‌ وجود آید و در نهایت‌ احتمال‌ بروز انواع‌ بدخیمی‌ در پوست‌ افزایش‌ یابد. بهترین‌ راه‌ پرهیز از نور خورشید استفاده‌ از لباس های‌ نخی‌ روشن، کلاه‌ لبه‌ دار و عینک‌ آفتابی‌ است. عینک‌ آفتابی‌ علاوه‌ بر محافظت‌ از چشم ها موجب‌ می‌ شود که‌ جمع‌ شدن‌ غیرارادی‌ چشم ها در پی‌ تماس‌ با نور شدید حذف‌ شود و در نتیجه‌ از ایجاد و عمیق ‌شدن‌ چین‌ و چروک های‌ پنجه‌ غازی‌ در طرفین‌ چشم‌ جلوگیری‌ گردد. استفاده‌ از ضدآفتاب های‌ مناسب‌ نیز آسیب‌ آفتاب‌ را به‌ حداقل‌ می ‌رساند.
کم‌ کردن‌ حالات‌ چهره‌ به ‌خصوص‌ موقع‌ صحبت‌ کردن، خشم‌ و خندیدن‌ موجب‌ می ‌شود که‌ چین‌ و چروک‌ ناشی‌ از حرکات‌ عضلات‌ صورت‌ کم‌ شود.
2- پرهیز از سیگار کشیدن
سیگار علاوه‌ بر وارد آوردن‌ آسیب های‌ جبران ‌ناپذیر به‌ ریه، قلب، مغز و سایر اعضای‌ بدن‌، به‌ پوست‌ نیز صدمه‌ می‌زند. نیکوتین‌ موجود در سیگار با ایجاد انقباض‌ در عروق‌ پوست، تغذیه‌ پوست‌ را مختل‌ می ‌کند. تماس‌ مستقیم‌ پوست‌ با مواد سمی‌ موجود در سیگار هم‌ به‌ این‌ عضو آسیب‌ می‌ رساند. به‌ علاوه، عبور و جذب‌ این‌ مواد از خلال‌ پوست‌ به‌ الیاف‌ کلاژن‌ و الاستین‌ که‌ شادابی‌ و قوام‌ خوب‌ پوست‌ را تضمین‌ می‌ کنند، لطمه‌ می‌ زند؛ همچنین‌ قرار داشتن‌ در معرض‌ دود سیگار باعث‌ تحریک‌ چشم ها و جمع ‌شدن‌ غیرارادی‌ آنها می ‌شود. این‌ عمل‌ بروز چین‌ و چروک های‌ پنجه‌ غازی‌ در طرفین‌ چشم ها را تشدید می ‌کند. تمام‌ این‌ تغییرات‌ باعث‌ می ‌شود فرد سیگاری‌ چهره‌ای‌ رنگ ‌پریده‌ یا به‌ رنگ‌ زرد متمایل‌ به‌ خاکستری‌ داشته‌ باشد و چین‌ و چروک های‌ عمیق‌ در اطراف‌ دهان‌ و چشم‌ وی‌ به‌ وجود آید. دندان ها و ناخن‌ انگشتان‌ این‌ افراد هم‌ به‌ رنگ‌ زرد تیره‌ در می‌ آید. به‌ علاوه، روندهای‌ ترمیمی‌ پوست‌ به‌ خصوص‌ پس‌ از اعمال‌
جراحی ‌ای‌ مثل‌ پیلینگ‌ (لایه ‌برداری‌ شیمیایی (PEELING / و فیس‌ لیفت‌ (FACE LIFT) در اشخاص‌ سیگاری‌ بسیار کند است. به‌ همین‌ دلیل‌ این‌ گونه‌ اقدامات‌ درمانی‌ برای‌ رفع‌ چین‌ و چروک‌ صورت‌ در این‌ افراد عوارض‌ بسیار زیادی‌ دارد
3- پرهیز از کشش های غیر ضروری در پوست
نتیجهِ وارد آوردن‌ کشش‌ زیاد به‌ پوست‌ به‌ خصوص‌ اگر تدریجی‌ و مکرر باشد این‌ است‌ که‌ سطح‌ آن‌ گسترش‌ می ‌یابد و پوست‌ اضافه‌ به‌ صورت‌ شل، آویزان‌ و چین‌ خورده‌ درخواهد آمد. از حرکات‌ و حالات‌ اغراق ‌شدهِ صورت‌ باید پرهیز کرد. ورزش ‌دادن‌ شدید عضلات‌ چهره‌ ممکن‌ است‌ با ایجاد کشش‌ غیرضروری‌ باعث‌ کشیدگی‌ و گسترش‌ سطح‌ پوست‌ شود.
عین‌ این‌ مطلب‌ در مورد تغییرات‌ ناگهانی‌ وزن‌ صادق‌ است. افزایش‌ شدید وزن‌ با تجمع‌ مقدار زیادی‌ چربی‌ در زیر پوست‌ همراه‌ است. این‌ مسئله‌ به ‌نوبه‌ خود باعث‌ کشیدگی‌ پوست‌ روی‌ یک‌ لایه‌ ضخیم‌ چربی‌ زیر پوستی‌ می‌ شود. با کاهش‌ ناگهانی‌ وزن، پوستی‌ که‌ قبلاً کشیده‌ شده‌ بود، شل‌ و آویزان‌ و دچار چین‌ و چروک‌ می ‌گردد. بنابراین‌ تعادل‌ در رژیم‌ غذایی‌ را باید رعایت‌ کرد تا از تغییرات‌ ناگهانی‌ وزن‌ جلوگیری‌ شود.
روش‌ زندگی‌ بایستی‌ هم‌ سلامت‌ جسمی‌ و هم‌ سلامت‌ روانی‌ فرد را تضمین‌ کند.

3- پوست صورت از چه سنی شروع به از بین رفتن می کند؟
اواخر دهه سوم زندگی، زمانی است که پوست شروع به تحلیل می‌کند و چروک‌هایی روی آن ظاهر می‌شود. در این میان عواملی می‌توانند روند پیری را در آن تسریع کنند و بر زیبایی و تازگی آن اثر بگذارند.
عوامل مختلفی بر زیبایی پوست مؤثراست علاوه بر عوامل ارثی و محیطی، تابش اشعه آفتاب، باد، تنش‌های عصبی و استرس، سیگار، آلودگی‌های محیطی و حتی حرکات عضلانی بیش از حد مانند اخم کردن زیاد بر شروع زودرس پیری پوست تأثیرگذار است.

4- پوست خانم ها زودتر شروع به پیر شدن می کند یا پوست آقایان؟
یائسگی از جمله عواملی است که باعث افزایش چین و چروک در پوست می‌شود. استروژن، هورمونی است که در سنین باروری از تخمدان‌ها ترشح می‌شود و جوان‌سازی پوست را به عهده دارد.
‌ پس از یائسگی فعالیت تخمدان‌ها و به دنبال آن میزان ترشح هورمون استروژن در خون کاهش پیدا می‌کند، در نتیجه پوست شادابی و قوام خود را از دست داده و خشک و پوسته پوسته می‌شود. در این زمان به دلیل خشکی مفرط پوست، استفاده از مرطوب‌کننده‌های قوی برای حفظ رطوبت پوست رواج پیدا می‌کند. مرطوب‌کننده‌هایی با پایه وازلین و حاوی اسیدهای آلفا هیدروکسی و اوره این نیاز را به صورت رضایت‌بخشی برطرف می‌کنند. همچنین کاهش دفعات شست‌وشوی صورت و استفاده از صابون‌های ملایم می‌تواند خشکی و چروک پوست را کاهش دهد.
5- چه عواملی باعث پیری پوست می شود؟
پیر شدن پوست نیز همانند همه ی بیماری های پوستی دارای عواملی است که با دوری از آنها می توانید همیشه پوست جوان و شادابی داشته باشید.
1- فقدان رطوبت: پوست خشک نه تنها ایجاد ناراحتی می کند ، بلکه بدلیل نبودن آب کافی در سطح پوست ، آنزیم های پوست عملکرد صحیحی نخواهند داشت. در نتیجه پوست نمی تواند به طور خودکار التهابات ناشی از آلودگی، مصرف قند زیاد و نور خورشید را التیام بخشد. بنابر این استفاده از مواد مرطوب کننده بسیار مهم است.
2- آلودگی: آلودگی های موجود در محیط اطراف ارمغان دنیای مدرن است و البته موثرترین دشمن برای سلامت و شادابی پوست می باشد.
3- ژنتیک: سهم عمده ای از خاصیت و کیفیت پوست مربوط به ژنی است که شما از والدین خود کسب کرده اید. و باید گفت که در این مورد نمی توان کاری انجام داد.
4- دخانیات: دخانیات باعث از بین رفتن کلاژن- یکی از مهم ترین پروتئین ها ی ساختاری پوست- می شود. و نتیجه آن بروز علائم پیری نظیر چین و چروک پوستی و عدم استحکام پوست است. همچنین مانع از خونرسانی کافی به پوست می شود.
5- خورشید: اشعه فرابنفش خورشید عامل تخریبی سلامت و جوانی پوست است. این اشعه باعث ایجاد التهاب پوستی و تولید رادیکال های آزاد می شود که کلاژن را تخریب می کند.بعلاوه عامل سرطان پوست نیز می باشد. تنها راه مقابله با این عامل طبیعی اجتناب از قرار گرفتن مستقیم در معرض نور خورشید است. استفاده از کرم های ضد آفتاب ، حتی زمانی که قصد خارج شدن از منزل را ندارید نیز می تواند مفید باشد
6- از نشانه های پیر شدن پوست چیست؟
روند پیر شدن پوست بر اساس پیدایش علائمی مانند چروک‌های عمقی و سطحی، تغییرات رنگدانه‌ای پوست به صورت لکه‌های قهوه‌ای و خشونت سطحی پوست، پیدایش عروق سطحی قرمز رنگ و از بین رفتن قوام و سختی پوست تشدید می‌شود
7- راه های برگشت جوانی به پوست های پیر و آسیب دیده چیست؟
مرطوب‌کننده‌هایی با پایه وازلین و حاوی اسیدهای آلفا هیدروکسی و اوره این نیاز را به صورت رضایت‌بخشی برطرف می‌کنند. همچنین کاهش دفعات شست‌وشوی صورت و استفاده از صابون‌های ملایم می‌تواند خشکی و چروک پوست را کاهش دهد. اسید‌های آلفاهیدروکسی در واقع اسید‌های ارگانیک طبیعی هستند که در انواع میوه‌ها مانند سیب (اسید مالیک)، آناناس و مرکبات (اسید سیتریک)، نیشکر (اسید گلیکولیک) و دیگر میوه‌ها وجود دارند. اسیدهای میوه با رسوخ در لایه‌ شاخی پوست با اثرات شاخی و ضخیم شدن این لایه مقابله می‌کنند و باعث رطوبت و شادابی پوست می‌شوند. همچنین کرم‌های حاوی رتینوئیک اسید می‌توانند قوام سطحی پوست را بهبود بخشند، بنابراین کرم‌های ضدچروک حاوی این دو ماده اثرات بهبوددهنده‌ای دارند.


? کرم‌های ضد چروک
این روزها تبلیغات زیادی در مورد مصرف انواع کرم‌ها، ژل‌ها و جراحی‌ها انجام می‌گیرد. کرم‌های حاوی کلاژن نیز سهم زیادی از این تبلیغات را به خود اختصاص داده است و مردم هزینه‌های زیادی را برای خرید آن پرداخت می‌کنند.
کلاژن در حفظ شادابی و طراوت پوست تأثیر به‌سزایی دارد ولی از آنجا که کلاژن از طریق پوست جذب نمی‌شود اثر مفیدی بر پوست نخواهد داشت و کرم آن فقط خاصیت نرم‌کنندگی دارد.
کرم‌های دور چشم حاوی مقادیری مرطوب‌کننده و مواد لایه‌بردار هستند و به دلیل آنکه پوست ناحیه دور چشم نازک و حساس است مصرف خودسرانه آن می‌تواند خطرناک باشد.

? پرکننده‌ها
پرکننده‌ها موادی هستند که در زیر پوست تزریق می‌شود تا منافذی را که ایجاد خط و خطوطی بر پوست کرده‌ است، پر کند. این مواد را برای پرکردن چروک‌های عمیق مانند خط خنده استفاده می‌کنند. این قبیل پرکننده‌ها کاربرد بیشتری در افراد مسن دارند و در افراد جوان‌تر برای زیبایی‌ بیشتر و افزایش حجم گونه استفاده می‌شود. پرکننده‌ها برحسب نوع آنها چند ماه تا چند سال در پوست مانده و پس از آن نیاز به تزریق مکرر دارند. تزریق ژل بوتاکس نیز به‌عنوان یک درمان شناخته شده ضدچروک و پیری به کار گرفته می‌شود. این ماده نوعی سم است که از فعالیت فیبرهای عصبی جلوگیری می‌کند. در حال حاضر این نوع سم در امریکا و اروپا مورد استفاده قرار می‌گیرد و در صورتی که نحوه تزریق آن و یا نوع ژل استاندارد نباشد، می‌تواند باعث عوارض بسیاری از جمله افتادگی پلک و ورم صورت شود.

• درمان لیزری: از جمله لیزرهای CO2، فراکشنال، درم ابریژن، لیزر Er:YaG، LED که نوعی لیزر Diod است، IPL و رادیوفرکوئنسی هستند که هر کدام اثر بخشی متفاوتی دارد.
• اعمال جراحی از جمله لیفتینگ پوست که بیشتر از سنین بالا قابل انجام است.
• مصرف خوراکی ترکیباتی از جمله پلی ساکاریدهای غضروفی که در بعضی از قرص ها امروزه در بازار یافت می شود نیز در مطالعات در جوان سازی پوست اثر بخشی داشته اند.
? پیشگیری و نقش تغذیه
همواره پیشگیری بر درمان ارجحیت داشته و دارد، بنابراین می‌توان با رعایت چند اصل ساده در زندگی و مراقبت بیشتر از ایجاد چروک بر صورت و یا دست‌ها جلوگیری کرد. به دلیل آنکه در فصل زمستان رطوبت هوا کم است، پوست بیشتر دچار خشکی می‌شود و نیاز به مراقبت بیشتری دارد، بنابراین لازم است در روز چند مرتبه از کرم‌های مرطوب‌کننده استفاده شود. نور آفتاب نیز به دلیل دارا بودن اشعه ماورای بنفش باعث پیدایش چین و چروک بر پوست می‌شود، بنابراین علاوه بر مصرف کرم‌های ضدآفتاب باید گردن، دست‌ها و دیگر قسمت‌های بدن که در معرض آفتاب قرار دارد، پوشانیده شود.برنزه کردن پوست مخصوصاً در فصل تابستان که نور آفتاب شدیدتر است احتمال بروز چین و چروک و سرطان پوست را افزایش می‌دهد.

مهمترین توصیه هایی که می توان به مردان کرد مربوط به شایعترین مشکلات آنهاست. از جمله:
1- بیشتر آقایان با وجودیکه بیشتر در معرض آفتاب قرار دارند به مصرف ضد آفتاب اهمیت نمی دهند.
استفاده از کرمهای ضد افتاب هردو تا سه ساعت, با غلظت کافی و مناسب می تواند پوشش محافظتی خوبی در برابر آفتاب به شمار رود اما اعتماد کامل به آنها جایز نیست. امروزه آثار زیان آور پرتوی فرابنفش نورخورشید بر روی پوست انسان به صورت پیری زود هنگام و بروز سرطانها شناخته شده است و کرمهای ضدآفتاب پوشش های محافظتی ساده و در دسترسی هستند که می توانند تاثیر این پرتو را بر روی پوست کم کنند اما بعضی ها با وجود آنکه از مقدار کافی آن هم استفاده نمی کنند, ساعتها در ساحل دریا یا فضای باز در مقابل آفتاب می خوابند یا آمد و شد می کنند.
از هر گونه مواجهه غیر ضروری با نور آفتاب خودداری کنید. با روش های مختلف، جلوی تابش نور آفتاب به پوست را بگیرید. هر روز به طور مرتب از فرآورده های ضد آفتاب استفاده کنید. از برنزه کردن پوست بپرهیزید و کمتر حمام آفتاب بگیرید. از آموزش به دیگران غافل نباشید، به خصوص به کودکانتان یاد بدهید که از آفتاب دوری کنند.
2- تعریق بیش از حد و بوی بد بدن: هایپرهیدروز (تعریق بیش از حد) نتیجه ترشح بیش از حد غدد عرق می باشد. این مشکل می تواند از نظر فردی و اجتماعی آزار دهنده بوده و به تنهایی یا در نتیجه یک بیماری زمینه ای رخ دهد. این مشکل در غدد عرق غیر معمول بوده و علت آن این است که فیبرهای سودوموتور سمپاتیک بیشتر کولینرژیک هستند.
از آنجائیکه تعریق و بدبویی بدن خصوصا در مورد مردان در محیطهای اداری و در جلسات ظاهر ناخوشایندی دارد و از لحاظ اجتماعی روانی تاثیر زیادی بر قضاوت دیگران دارد، توصیه می شود آقایان بصورت مرتب از ضد عرق استفاده کنند و حتی در ماشین یا محل کار خود نیز همراه داشته باشند.
3- ریزش مو با وجودیکه یک مشکل بهداشتی محسوب نمی شود و فقط از لحاظ ظاهری فرد را درگیر می کند، برای بعضی مردان یک معضل محسوب می شود و گاهی خانواده فردیکه دچار طاسی هستند، شوهر یا پدرشان را مجبور به انجام اقدام درمانی می کنند.
هر شاخه از موی سر انسان دارای یک سیکل رشدی می باشد که به طور ژنتیکی برای آن طراحی شده و این سیکل شامل رشد، پیری و ریزش است. به طور متوسط روزانه 50 تا 100 مو می ریزد، البته در افراد مختلف متفاوت است. همچنان که یک مو می ریزد موی جدید جای آن را می گیرد. مشکل زمانی آغاز می شود که موهای ریزش یافته بیشتر و سریعتر از موهای رویش یافته جدید باشد و یا رشد موهای جدید ضعیف شود. در این حالت پس از مدتی از تعداد کل موها کاسته شده و فرد متوجه کاهش حجم موهایش می شود. در واقع عوامل مختلفی می توانند بر سیکل رشد اثر کرده و باعث ریزش موقت یا دائمی آن شوند.
معمولترین علت ریزش مو در آقایان عامل پرقدرت آندروژنیک است. همانطور که از نام آن مشخص است دو فاکتور مهم هورمون آندروژن و ژنتیک نقش اصلی را در این ریزش مو دارند.
بسیاری از مردان به طاسی اهمیت نمی دهند ولی بعضی از مردان در صدد درمان برآمده و از درمان دارویی از جمله ماینوکسیدیل و فیناستراید استفاده می کنند و یا متوسل به درمان جراحی می شوند.
افراد دچار طاسی باید به این نکته توجه داشته باشند که در صورت تصمیم به انجام پیوند مو در درمان ریزش مو به تبلیغات سطحی و دروغین و فریبنده مراکزی که استانداردهای لازم را در این زمینه رعایت نمی کنند توجه نکنند چرا که حتی داشتن تخصص و تجهیزات لازم نیز مجوز انجام جراحی کاشت مو در مطبها نیست و بعضی از این مراکز صرفا به کسب و کار فکر می کنند و با فریب مردم باعث بروز مشکلاتی شدید و غیر قابل جبران برای بیماران می شوند که گاهی تا آخر عمر گریبانگیر فرد خواهد بود.
4- نکته آخر مشکلات اغلب مردان در اصلاح صورت است که در این مورد توصیه های زیر می تواند در برطرف شدن بسیاری از این عوارض پیشگیری می کند:
آمادگی لازم را کسب کنید. خطوط رویش مو را دنبال کنید. در حمام اصلاح کنید. صورت خود را از ته نتراشید. تنها کف ریش کفایت نمی کند. از تیغ تیز و یک بارمصرف و یا دستگاههای ریش تراش برقی که با دو تیغ یا بیشتر صورت را از ته نمی تراشد و آسیب کمتری به پوست می رساند البته ثابت شده نیست که کدام روش تراشیدن باعث بروز جوش یا فولیکولیت ناشی از تراش می شود.
از افتر شیو با کیفیت و ضد آفتاب و داروهای تسکین دهنده استفاده کنید. در فاصله زمانی کم اصلاح نکنید. از داروهای قابض یا خون بند استفاده کنید.